Vakantie Pokhara

Daar zijn we weer! Dit keer een blog geschreven vanuit het mooie Pokhara. We hebben de afgelopen twee weken nog op de interne en chirurgische afdeling gewerkt. Na onze vakantie zullen we beginnen op andere afdelingen. De afgelopen weken waren niet heel anders dan de weken daarvoor, maar we hebben zeker weer nieuwe dingen geleerd en weer meer te weten gekomen over de cultuur. In de uren dat we niks te doen hebben, kunnen we namelijk veel te weten te komen door lekker te kletsen met onze collega’s. Vooral het onderwerp boyfriends vinden zij erg leuk ;p
Verder hebben we door onze meegebrachte ballonen al veel kinderen aan het lachen kunnen maken. Heerlijk om door zoiets kleins zoveel vrolijkheid bij een kind te zien. Ook zijn we op de vrouwen lepra afdeling een kijkje gaan nemen. Geweldig vonden al die vrouwen de aandacht van wat blanke meiden. Al die vrouwen die tegen ons begonnen te praten, wij snapten er natuurlijk niks van, dus later zijn we met een collega terug gegaan. Bleek dat ze wilde dat we een foto van ze namen en dat we dan de foto laten afdrukken en aan hen geven. Dit lijkt ons erg leuk, om ze daar blij mee te maken. Dus gaan we even uitvinden hoe we dat kunnen doen.

De afgelopen weekenden zijn we thuis gebleven, omdat we dus een 10-daagse vakantie in het vooruitzicht hadden. Het is leuk om in Kathmandu te zijn, maar ook heerlijk rustig om lekker in Anandaban te blijven. We wanden veel en genieten van de prachtige natuur, onder andere veel rijstvelden. En pjoeh wat werken de mensen hard op deze velden.
Vorige week zondag hebben we een wandeling gemaakt door de vallei, een ontzettend mooie wandeling, maar wel op een erg smal padje en dat is niet heel handig als je dan ook nog eens achter langzaam lopende koeien loopt. Toen we eindelijk de moed hadden om de koeien te passeren en dus voor de koeien liepen, sloeg één van de koeien op hol. Wij wisten niet hoe snel wij in de berm moesten springen, haha.
Verder vermaken we ons in de weekenden door het wassen van onze kleren en het schoonmaken van onze kamer. Zonder al die luxe in Nederland, neemt dit al snel een halve dag in beslag. Natuurlijk genieten we tussendoor wel van een heerlijk theetje, op het balkon in de zon met een fantastisch uitzicht . Een uitzicht dat ons blijft verbazen!

Door alle problemen bij de grens, moeten nu de meeste mensen op hout koken. Aangezien wij nog wat ingrediënten hadden voor een maaltijd en wel wilde meemaken hoe het is om op hout te koken, gingen we de uitdaging aan. Hout sprokkelen, how-to-cook-on-firewood-filmpjes kijken, wat krantenpapier en al de benodigdheden verzamelen en daar gingen we. Vol goede moed. Maar tja, het lukte ons zelf niet helemaal. Gelukkig heeft de kok ons geholpen en hebben we uiteindelijk toch een heerlijk bord spaghetti-pesto-tonijn op.

De afgelopen week was er een Engels donatieteam in Anandaban en daar hebben we erg van genoten. Veel met ze gepraat, gelachen en kennis opgedaan. Mede door hen hadden wij ook heerlijk eten! Zulke gasten mogen er wel vaker komen ;)
Vrijdag was onze laatste dag voor de vakantie en dat was keihard werken. Heel onze kamer moest leeg en onze was moest nog drogen. Een klein beetje dom van ons dat we nog zoveel was hadden, dus wij om het halfuur onze was verhangen zodat ze een zo’n goed mogelijke plek in de zon hadden. En Gerarda die een uur lang één voor één haar sokken heeft zitten drogen voor de straalkachel ;) Gelukkig stonden we bepakt en bezakt om half 3 te wachten op de jeep. En dat wachten duurde lang, maar om half 4 zagen we eindelijk de jeep verschijnen en oeps, wat zat deze vol! Flink proppen en hop richting Kathmandu.

Na een nachtje in Kathmandu zijn we ’s morgens vroeg met de bus naar Pokhara vetrokken. De reis duurde zo’n 6 uur en was ontzettend mooi. Door de bergen, naast een grote rivier, langs kleine dorpjes en af en toe een uitzicht op de sneeuwtoppen van de Himalaya. Wel heftig dat we best wat armoede tijdens de reis zagen, veel stoffige kleine krotjes waar mensen in weer en wind moeten leven. Toch wel een raar gevoel als je op weg bent naar een toch wel luxe vakantiebestemming..

Aangekomen in Pokhara was het voor ons echt een oase van rust. Was is het hier peacefull vergeleken met Kathmandu! Een prachtig guesthouse, met een prachtig uitzicht op het meer en de bergen. Een kamer waar we lekker in kunnen rondlopen, met een eigen badkamer (inclusief warme douche) en de eigenaar is super vriendelijk en helpt ons met alles! We hebben veel leuke dingen gepland voor de komende 5 dagen en genieten echt van elk moment. Optimaal genieten kunnen we hier van het eten, er zijn ontzettend veel goede restaurantjes en aangezien we elke maaltijd uiteten “moeten”.… haha ja lekker luxe. Maar zo duur is het hier allemaal niet, voor 6 euro heb je hier een heerlijk uitgebreid diner en voor 2 euro een heerlijk ontbijt.
Het is hier overigens rond de 25 graden dus we genieten ook nog eens volop van het zonnetje :D Weg met de warme dikke truien!

Wat nog grappig is om te vertellen, zondag gingen we even wandelen langs het meer. Op een gegeven moment kwamen we bij een plek waar veel toeristen waren en waar ze boten verhuren. Wij stonden even te kijken, toen een grote groep Indiërs op ons afkwam en allemaal met ons op de foto wilde. We snapte er niks van, maar voelde ons wel eventjes een beroemdheid. We konden er wel om lachen;)

Gisteren (maandag) zijn we wezen paragliden. Wat een ervaring is dat! Eigenlijk vonden we het wel een relax gevoel. Gewoon geen ander verkeer, heerlijk zweven in de lucht en alles rustig bekijken. Het was relax vond Christine, totdat de instructeur een paar salto’s deed. Toen werd het wel een stukje minder relax, maar was wel super gaaf.
Het is hier ook heerlijk om naar souvenirtjes te zoeken. Daar waren we ook een middag/avondje mee zoet. Het is hier zo mooi, vooral omdat de mensen vaak zelf de armbanden/kettingen maken. Ze zijn prachtig! Het afdingen gaat ons trouwens nog niet helemaal vlekkeloos, maar we leren het steeds meer ;)

Vandaag hebben we heel sportief mountainbikes gehuurd. Heel enthousiast stapten we op onze fietsen en reden we weg. “Hmm waarom hebben we zoveel tegenliggers?” Ohja, we rijden op de verkeerde weghelft. Hier moesten we aan wennen en op letten.
Tijdens onze tocht hebben we een Nepalees meisje ontmoet die ons uitnodigde in haar huis en ons naar een mooi uitzicht punt heeft gebracht. Het was flink zweten en klimmen om bij dit uitzichtpunt te komen. Wij dachten dat het een tochtje van een halfuur zou zijn, maar uiteindelijk zijn we er een hele middag mee bezig geweest. Achteraf hebben we dus niet zoveel gefietst, maar wel een ontzettend mooie onverwachte tocht gemaakt 

Wij duiken snel ons bed in, want morgenochtend vertrekken we om 5 uur om hopelijk een mooie zonsopgang te zien!